Pacientët e infektuar me koronavirus zhvillojnë një përgjigje imune mbrojtëse, të ndërmjetësuar nga qelizat T specifike për virusin dhe antitrupat, menjëherë pas infektimit. Megjithatë, ekziston shqetësimi se imuniteti nuk zgjat me kalimin e kohës, gjë që mund të përkthehet në rrezik për sëmundje serioze në rast ri-infektimi.
Një ekip shkencor nga Universiteti i Goteborgut publikon në Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS), një studim të ri që vjen në dy gjetje të rëndësishme. Fillimisht, disa variante të qelizave T specifike të virusit u bënë të zbulueshme në gjak menjëherë pas infeksionit me COVID-19, por u zhdukën jashtëzakonisht papritur pas 10 deri në 12 javë.
Por Anna Martner dhe kolegët e saj në universitet dhe në Spitalin Universitar Sahlgrenska vunë re se një grup limfocitesh T shumë të specializuara, të krijuara për të lehtësuar eliminimin e qelizave të infektuara nga trupi, mbetën aktiv në gjakun e të gjithë 81 pacientëve të infektuar me SARS-CoV. -2. Këto limfocite T nuk u zhdukën apo u zvogëluan as në fazën e gjatë të ndjekjes së vullnetarëve.
Këto gjetje mund të shpjegojnë rrezikun e reduktuar të sëmundjeve të rënda dhe vdekshmërisë në mesin e pacientëve të riinfektuar me SARS-CoV-2.
Studiuesit kishin mbledhur mostra gjaku nga personeli i spitalit që ishte infektuar me COVID-19 të butë në vitin e parë të pandemisë dhe individë të pa infektuar. Studiuesit studiuan reaktivitetin e qelizave T ndaj një pjese të brendshme të SARS-CoV-2 – nukleokapsidit të virusit – duke identifikuar kështu përgjigjet e qelizave T që ndodhin vetëm pas një sëmundjeje natyrore.
Mostrat e gjakut u ekspozuan ndaj më shumë se 100 peptideve nga pjesa nukleokapsidike e SARS-CoV-2. Studiuesit më pas analizuan se cilët ndërmjetës të qelizave T (citokina) u prodhuan nga qelizat e gjakut për të përcaktuar jetëgjatësinë e reaktivitetit të qelizave T pas infeksionit.
Studiuesit zbuluan se një nëngrup i qelizave T të specializuara – qelizat Th1 – që nxisin shkatërrimin e qelizave të infektuara me koronavirus ishin aktive për të paktën 20 muaj pas sëmundjes natyrore nga COVID-19. Vullnetarët e infektuar kishin gjithashtu disa lloje të tjera të qelizave T që ndërvepruan me SARS-CoV-2. Këto qeliza T të fundit u zhdukën nga gjaku rreth dy muaj pas shërimit.
