Dedikuar djalit tim,
Më kujtohet dita kur më zgjuan dhimbjet. Të forta dhe therrëse. Të prisja nga çasti në çast. Mirëpo ti m’u vonove deri në mesnatë. Isha lodhur tërë ditën, mirëpo dhimbjet i duroja në heshtje. Ndonjëherë edhe shkarravitesha në pllakat e bardha të spitalit. M’u vonove shumë,bir, por të prisja…
Në orën dy të natës u takuam për herë të parë. E qara jote më bëri falenderuese ndaj Zotit. Telefonova babain tënd sikur po i jap lajmin se lindëm unë dhe ai për herë të dytë. Ti ishe vetë jeta jonë. Durova shumë për ty biri im, për të të marrë në krahë!
A do të kesh ti durim për mua?
A do të më durosh teksa rritemi bashkë dhe gabojmë bashkë?
Biri im, mëso dashurinë dhe dashuro me zemër. Bëhu si babai yt, sepse ai dashuron nënën tënde në mënyrën më të mrekullueshme.
Biri im, dashuro librat dhe duaje familjen. Zemra jote nuk guxon të njohë interesin dhe dinakërinë. Do të sigurohem unë për këtë.
Biri im, kur të më njohësh me vajzën tënde të ëndrrave do të të lus për diçka. Duaje aq sa më do mua babai yt. Ruaje dhe mbroje fort. Kujdesu për të ashtu siç po kujdesem unë për ty. Për të bëhu mik, baba e vëlla. Bëhu kulm e qiell, dritë e hënë.
Biri im, kur të ma sjellësh në shtëpi do ta pres me zemrën e njëjtë që e kam për ty. Dhe biri im, mos u merakos, se do të kujdesem unë për të kur ti nuk do të mund të jesh pranë saj. Do të i rri pranë kur asaj do të i mungojë nëna, dhe do të mundohem shumë të meritoj titullin nënë nga ajo. Do të jem unë krahu i saj, e kur do të jetë duke pritur fëmijën tuaj, unë për të do të bëhem kuzhiniere dhe infermiere. Sepse ajo do i kalojë të njëjtat dhimbje siç i kalova unë për ty. Nuk do të bëhem barra jote, do të jem krenaria jote.
Biri im, kam përgatitur kopshtin më të bukur të luleve për ty. Atë do e gjesh brenda zemrës sime, gjithmonë i gatshëm për të qenë kopshti yt i sigurisë, gëzimeve dhe ngushëllimeve!
Dhe kur të jesh rritur, do të të ndihmojë në krijmin e kopshtit tënd, familjes tënde, të cilën do ta dua aq sa të dua ty./
