Vaginizmi është pamundësia totale ose e pjesshme e penetrimit, për shkak të një forcimi të pavullnetshëm të muskujve të vaginës. Këta muskuj, në kushte normale janë nën kontrollin e vetëdijshëm të gruas, e cila mund t’i relaksojë dhe kontraktojë sipas dëshirës. Nëse kemi të bëjmë me vaginizëm, ky kontroll mbi muskujt, nuk është më i mundur, dhe në tentativën e parë ose vetëm mendimi i penetrimit bën që muskujt të kontraktohen në mënyrë autonome, duke e bërë penetrimin të pamundur.
Vaginizmi mund të lexohet si një reagim global ndaj frikës ose si një metodë mbrojtjeje nga një “agresioni” ose pseudo “agresioni” ( penetrimi). Kjo mund të paraqitet edhe se, në të vërtetë personi dëshiron të ketë marrëdhënie seksuale, apo edhe nëse gruaja e jeton mirë raportin seksual dhe përjeton orgazëm në të gjitha ato situata ku nuk ka penetrim.
Shkaqet e vaginizmit
Vaginizmi shfaqet gjatë raportit të parë ( vaginizmi primar) dhe është shpesh shkak i asaj që quhet ” martesa e bardhë”. Megjithatë simptomat mund të shfaqen dhe nëse personi ka pasur eksperienca të tjera të mëparshme ( vaginizmi sekondar). Kjo mund të vijë si përgjigje mbrojtjeje ndaj një partneri të ri, por dhe ndaj partnerit të vjetër me të cilin ka pasur ndryshime në marrëdhënie. Shpesh kontraktimet janë aq të forta sa nuk lejojnë as vizitën te mjeku gjinekolog. Si për shumë problematika të tjera seksuale, përgjigja përfundimtarë merret vetëm mbas një vizite te mjeku përkatës. Së dyti, kur problematika nuk ka lidhje me ndonjë problem fiziologjik ose me një tjetër patologji mjekësore (si endometrioza, infeksioni vaginal, sëmundje neurologjike apo të sistemit imunitar.
Terapia te mjeku psikolog, shpesh herë shkon paralel me atë fizike, nëpërmjet ushtrimeve graduale, që bëhen vetëm ose me parterin. Pikërisht për të fuqizuar pavarësinë dhe vetëdijësimin e organeve gjenitale dhe për të ulur nivelin e ankthit dhe stresit të lidhur ngushtë me penetrimin.
