Jam një djalë rreth të 30-tave dhe ka tri vite që e kam një hall që më mundon shumë:
Halli im është ky:
Para tri viteve e njoha një vajzë në të cilën me kalimin e kohës u dashurova si asnjëherë më parë.
Në fillim e një kohë cdo gjë shkonte tepër mirë. Biseda të pafundme, thirrje, takime e çdo gjë të bukur të mundshme.
Pas një kohe ajo vendosi që të shkonte t’i takonte dhe t’i njoftonte prindërit e saj në Greqi rreth lidhjes sonë., për çka u pajtova edhe unë.
Por, pas kësaj ajo ndryshoi tej mase, sikur nuk ishte më personi që e kisha njohur.
Më thërriste në telefon, qante e betohej se, do vriste veten,për shkak se familja e saj nuk po pajtohej me lidhjen tonë.
Vajza ishte nga rrethinat e Elbasanit dhe atje familja kishte ndikim vendimtar për përcaktimet e tilla.
Me 13.6.2017 ajo më në fund u dorëzua presionit dhe hoqi dorë nga unë. Presionin në fjalë e vërejta edhe nga biseda me të atin e saj në telefon, i cili mezi fliste.
Ka 3 vite e më shumë që asnjëri. As unë e as ajo nuk pranojmë të heqim dorë 100% nga ajo çfarë ndjejmë për njëri-tjetrin.
Gjithmonë gjejmë mënyra për të komunikuar por, së fundmi ajo më tha se, nuk ka fuqi të përballet me familjen përsëri sikur para rreth 3 viteve .
A ka diçka konkrete që unë mund të bëj për këtë problem?
A mund të më ndihmojë ndonjë ndihmë e imja që do e bëja ndaj jetimëve?
Mbes me shumë shpresë që pyetjet e mia të marrin përgjigjen tuaj të çmuar!
Faleminderit!
Përgjigje e magjistares
Para tri vitesh ke qenë e re dhe te ti ka folur zemra e jo mendja.
Prej atëherë kanë kaluar tri vite dhe shoh se tani je duke bashkëpunuar me familjen rreth çdo problemi.
Do të thotë se, prindërit kanë arritur të mbajnë afër vetes dhe të ndryshojnë jetën tënde emocionale…
Tani gjërat kanë ndryshuar tek ti, por edhe ajo që ka mbetur ende tek ti, është ndjenjë që i përket të kaluarës e që akoma rrah përmes kujtimeve.
Çdo lidhje që zgjatë mbi dy vite, është e prirur të dështojë, ashtu siç ka dështuar tek ti.
Ajo që është dashur të bëni ka qenë bashkimi yt pa iu nënshtruar varësisë familjare.
Unë shoh, se ju e keni pasur kohën tuaj dhe koha juaj ka qenë si një mollë në degë e cila është dashur të vjelët atëherë kur ka qenë e pjekur në kohën e vet.
Ju tani po kërkoni mollën, por ajo ka rënë në tokë dhe më nuk e ka shijen sikur ishte në degë…
