Distancimi social është e vetmja armë që kemi për të ndaluar koronavirusin. Shkenca e thotë atë dhe historia e konfirmon.
Deri tani duhet të jetë e qartë për të gjithë: duke qenë në pritje të vaksinës së koronavirusit, e cila në rastin më të mirë mund të dalë për disa muaj, sot izolimi dhe distanca sociale janë e vetmja armë e disponueshme për të luftuar përhapjen e Covid-19. Këtë e konfirmon Kina, e cila ka bllokuar mbi 40 milion njerëz në provincën Wuhan që nga mesi i janarit dhe sot falë izolimit regjistron dhjetëra infeksione të reja në ditë, si dhe zona e kuqe duket se është pastruar.
Por mbylljen në shtëpi dhe minimizimin e punëve me të tjerë, mjekët amerikanë, të cilët u përballën me gripin spanjoll, e kishin zbuluar më shumë se një shekull më parë.
Parada e mallkuar. Në vitin 1918, udhëheqësit e ushtrisë, pavarësisht nga rastet e infektimit që kishin ndodhur mes ushtarëve që largoheshin për në Luftën e Parë Botërore, organizuan një paradë të madhe në rrugët e Filadelfias. Mijëra njerëz u mblodhën në qendër të qytetit për të përshëndetur të rinjtë që shkonin drejt frontit. Pasojat e ngjarjes ishin shkatërruese: brenda 3 ditëve 31 spitalet në qytet ishin plot me qytetarët që ishin takuar me spanjollët dhe ishin duke vdekur.
Pas një jave, virusi shkaktoi mbi 4500 viktima vetëm në Filadelfia dhe brenda disa muajsh, ai shkaktoi mbi 100 milion viktima në të gjithë botën. Këshilli i qytetit urdhëroi mbylljen e qytetit dhe izolimin e banorëve në shtëpitë e tyre, por tashmë ishte vonë…
Çdo gjë u mbyll menjëherë. Qëndrimi i qytetit të St.Louis më shumë se 1.000 km larg Philadelphia ishte i ndryshëm. Sapo u identifikuan rastet e para të spanjollëve, autoritetet shëndetësore bllokuan qytetin, duke vendosur një izolim të rëndë. Kishat, bibliotekat, restorantet dhe vendet publike u mbyllën menjëherë, gjithashtu u ndaluan dhe karrocat e transportit publik.
Strategjia funksionoi: në total, qyteti i St.Louis përjetoi një vdekshmëri që ishte afërsisht sa gjysma e asaj të Filadelfias, megjithëse epidemia zgjati më gjatë. Përveç zvogëlimit të numrit të përgjithshëm të vdekjeve, distancimi social lehtësoi barrën e pacientëve në sistemin e kujdesit shëndetësor duke e shtrirë atë për një periudhë më të gjatë dhe duke lejuar mjekët që të ofrojnë një kujdes më të mirë.
Një studim për gripin spanjoll i botuar në vitin 2007 në Proceedings of the National Academy of Sciences tregon qartë se si izolimi shoqëror i imponuar në St.Louis e ka ulur kurbën e infeksionit, duke ulur ndjeshëm shkallën e vdekshmërisë.
Të dhënat historike na tregojnë se masat e distancës sociale janë efektive nëse ato ndërmerren kur më pak se 1% e popullsisë ka kontraktuar virusin. Por ata duhet të jenë më të ngurtë pasi numri i të infektuarve mbetet i panjohur. Në rastin e Covid-19, për shembull, Koreja e Jugut ka zgjedhur të vendosë masa më pak të rrepta, por ka investuar shuma dhe përpjekje të konsiderueshme për të zhvendosur qytetarët, në mënyrë që të izolojë vetëm njerëzit me të vërtetë të sëmurë dhe asimptomatikët, të cilët mund të infektojnë më të dobëtit dhe më të vjetrit.
