Sëmundja e Alzheimerit përbën shumicën e rasteve të demencës dhe parashikohet që në vazhdim të ketë shumë më shumë raste të sëmundjes.
Nuk ka trajtim për demencën dhe nuk është e qartë se kur mund të zhvillohet terapi efektive. Prandaj, qasjet parandaluese dhe zbutja e rrezikut për rënien njohëse përfaqësojnë mjetet optimale për përballimin e kësaj sfide të shëndetit publik.
Synimi i rreziqeve të modifikueshme, të tilla si ushqimi i dobët dhe shqetësimet metabolike të lidhura me to, janë ndër qasjet parandaluese më të spikatura në zhvillim.
Plotësimi i frutave të manaferrës ka potencialin të prodhojë përfitime të ndryshme shëndetësore, të tilla si përmirësimi i funksionit metabolik, moderimi i inflamacionit dhe stresit oksidativ, përmirësimi i funksionit vaskular dhe shtimi i sinjalizimit neuronal.
Proantocianidinat kanë funksione mbrojtëse të bimëve, në veçanti veprime antioksiduese dhe përgjigje ndaj stresorëve dhe infeksioneve, dhe janë implikuar në reduktimin e rrezikut në lidhje me kancerin, sëmundjet kardiovaskulare, shqetësimet metabolike dhe çrregullimet neurokognitive.
Veçanërisht, proantocianidinat janë treguar se reduktojnë hipergliceminë pjesërisht përmes modulimit të funksionit të transportuesit të glukozës dhe frenimit të glukoneogjenezës.
“Ne kishim vëzhguar përfitime njohëse me boronica në studime të mëparshme me të rriturit e moshuar dhe menduam se ato mund të ishin efektive tek individët më të rinj me rezistencë ndaj insulinës”, tha profesor Robert Krikorian, një studiues në Departamentin e Psikiatrisë dhe Neuroshkencës së Sjelljes në Universitetin e Shëndetit Akademik të Cincinnati. “Sëmundja e Alzheimerit, si të gjitha sëmundjet kronike të plakjes, zhvillohet gjatë një periudhe shumëvjeçare duke filluar në moshën e mesme”.
Studimi përfshiu 33 pacientë nga e gjithë zona e Cincinnati të moshës 50-65 vjeç, të cilët ishin mbipeshë, prediabetikë dhe kishin vënë re rënie të lehtë të kujtesës me plakjen. Gjatë një periudhe prej 12 javësh, pacientëve iu kërkua të përmbaheshin nga konsumimi i çdo lloji të frutave të manaferrës, përveç një pakete ditore pluhur suplementi që përzihej me ujë dhe konsumohej me mëngjes ose darkë.
Gjysma e pjesëmarrësve morën pluhura që përmbanin ekuivalentin e gjysmë filxhani me boronica të plota, ndërsa gjysma tjetër morën një placebo. Atyre iu dhanë gjithashtu teste që matën disa aftësi njohëse që bien te pacientët me plakje dhe demencë të vonshme, të tilla si funksionet ekzekutive si kujtesa e punës, fleksibiliteti mendor dhe vetëkontrolli.
Pacientët në grupin e boronicës kishin gjithashtu nivele më të ulëta të insulinës, që do të thotë se pjesëmarrësit kishin përmirësuar funksionin metabolik dhe ishin në gjendje të digjnin më lehtë yndyrën për energji.
“Grupi i boronicës shfaqi një shkallë shtesë të butë të shkëputjes më të lartë mitokondriale, një proces qelizor që është shoqëruar me jetëgjatësi më të madhe dhe reduktim të stresit oksidativ. Stresi oksidativ mund të çojë në simptoma si lodhja dhe humbja e kujtesës”, tha profesori Krikorian. “Ky zbulim ishte eksplorues, por tregon për një mekanizëm interesant, potencial për përfitimet e boronicës”.
