Përshëndetje, jam 65-vjeçare, i kam katër fëmijë. Ata janë në Zvicër.
Burri më ka vdekur para tre vjetësh dhe kam mbetur e vetmuar. Dua të jetoj dhe të vdes ku më la burri, me të cilin i lindëm dhe rritëm fëmijët tanë, e ku krijuam pasurinë tonë.
Po mundohen disa mbesa të rrinë me mua, por edhe ato punët e veta i kanë dhe nuk dua të jem pengesë për askënd.
Zonjë, ka qe tre muaj që e kam një frikë në momente të caktuara. Kur më shkon mendja te disa gjëra të këqija, ndihem se po kaloj në frikë.
Si ta kaloj këtë gjendje, zonjë e nderuar?
“Pa shifër”
Përgjigje:
Të përmendurit e Allahut xh. h. është prej rëndësisë së parë dhe themelore për të qenë njeri që do jetojë pa frikë.
Kur njeriu e bën njëfarë moshe, teksa afrohet më afër viteve të moshuara, e mendon më shumë vdekjen.
Dhe, duke qenë i lidhur me Zotin e madhërishëm, njeriu përjashton nga shpirti frikën, xhelozinë, haramin dhe ofron të mirat që janë pjesë përbërëse e parajsës.
Muhamedi a. s. ka thënë: “A doni t’u tregoj për veprën më të mirë, më të dashur te Allahu, me të cilën fiton shpërblimet më të larta te Ai?”.
Ata që e dëgjonin i thanë po. Muhamedi a. s. tha:
“Të përmendurit e Allahut” (Dhikri 1).
Pra, të bësh namaz, sepse duke qenë në këtë pozitë përfiton lidhjen më të ndritshme me Allahun xh. h.
Dhe, duke bërë namaz, përfiton sigurinë dhe vetëbesimin. Kur i ke këto elemente e kupton se njeriu, ashtu siç vjen si një dhuratë në botën e dritës, dorëzohet në ditën e fundit të jetës te Ai që e solli në jetë.
Të përmendurit e Allahut është lidhje me të vërtetën dhe besimin dhe këtu fisnikërohet shpirti me elementin që kohës sonë po i mungon në masë të madhe.
Për të qenë mysliman i vërtetë duhen përmbushur shtyllat islame dhe secila shtyllë i ka elementet e veta, të cilat përbëjnë personalitetin.
Për ata që e duan Zotin e madhërishëm, të gjitha obligimet e tilla janë të lehta.
Pra, për ata që janë të drejtë nuk ka më lehtë se të përmbahesh në këto pikëpamje.