Meliza Krasniqi ka disa fjalë për rastin e fundit që tronditi vendin tonë.
Postimi i saj i plotë:
Lehtësinë e padurueshme po ushtrohet dhunë fizike, verbale, psikike, seksuale ndaj grave sot.
Kundrejt një cope lirie gratë po ballafaqohen me sharje, shpulla, shkelma, thika, sëpata, revole, dhunim..nga burrat. Madje ata edhe po i arsyetojnë këto veprime, qofte vetvetes qofte te tjerëve.
Nuk ka siguri për gratë as ne rruge, as ne pune, as ne shkolle, as ne shpi e madie as ne gjumë.
Nuk ka mbështetje as nga policia, as nga gjykata , as nga shteti.
Secili rast ma i rënde se tjetri, secila dhimte ma e madhe se tjetra.
Nuk e di kur kane me e kuptu burrat se gratë i përkasin vetem vetes. Para se me qene cika e dikuit, e dashura e dikuit, nana e dikuit, bashkëshortja e dikujt, Ajo është individ qe i takon vetes. S’është prone. Pike.
E tash. Fjalët ma te mirat e ma te zgjedhuna sot shkojnë për gruan/viktimën, ato ma te rëndat e ma te poshtrat për burrin/vrasësin.
Sepse edhe ketë rast, si çdo rast tjetër e vajtojmë ose e këndojmë, e poshtërime ose e lartësojmë ne FB.
Me lehtësinë e padurueshme reagojmë, solidarizohemi e frustrohemi edhe rrime ne një vend, si uji qe s’ece.
Mjere na qe jemi gra.
Edhe ky rast makaber e i trishtueshëm hyn tek
“Historia e njenes nga ato..:’
