Populli është lodhur. Për nga lodhja më ngjanë si në rastin e kuajve të Sadikut, të Anamoravës. Sadiku kishte qenë burrë shakaxhi dhe shkonte në dasma odë më odë. Kishte ditur edhe të këndonte..
Në një dasmë, e cila bëhet në pranverë, e pyesin: “A munde t’i nxjerrësh kuajt në Shëngjergj, o Dik?”, kështu e thërrisnin shkurt Sadikun.
“Goxha mirë: Njëri kalë gati ngrihet vetë në këmbë, e tjetrit pak me i ndihmu qohet!”, përgjigjet Sadiku. Kështu është edhe me popullin tonë: i lodhur e i dërrmuar tej mase…
E, në formë janë politikanët: postet nuk i lëshojnë, sorollatën në Kuvend si duan vetë! Një burrë e kishte pyetur Dikun – pse lodhen sytë? Burri pleqnar i ishte përgjigjur që të merr syze në mënyrë që t’i mbrojë sytë… Por, edhe me syze mund të sharrosh, ishte përgjigjur ai.
Lexoni shkrimin e plotë në gazetën online:
