Kalimi i pushimeve solo është mishërimi i mjerimit, është një teori e bazuar në nocionin krejtësisht të pabazuar se të jesh vetëm do të thotë se je edhe i mjerë.
Po, vetmia e Krishtlindjeve është një gjendje e vërtetë për disa, veçanërisht ata që nuk zgjodhën t’i kalonin pushimet pa shoqëri dhe sigurisht shpëlarja e trurit që fillon në fillim të nëntorit me gjelin – tavolinat familjare – njerëzit e lumtur, nuk iu ndihmon shumë të lini mënjanë keqardhjen për veten dhe të shijoni pushimet ashtu siç duhen shijuar pushimet.
Pavarësisht nga breshëria e stereotipeve të shtyra pamëshirshëm drejt nesh përmes një kombinimi të Charles Dickens, reklamave dhe Hollywood-it, festat e vetmuara nuk janë ferri Dostojevskian që mund të imagjinohet. Qoftë nëpërmjet një zgjedhjeje të vetëdijshme për t’i kaluar ditët e shenjta me pizham sërish mund të jeni vetëm dhe të shijoni çdo moment, në atë mënyrë që në të ardhmen të kujtoni qetësinë.
Gëzimi për të mos bërë asgjë është një kënaqësi kur nuk të rëndojnë keqardhjet që nuk qëndrove në radhë në supermarket për tre orë për të shpenzuar një pasuri të madhe për të përgatitur një vakt për tridhjetë persona. Ju mund ta përdorni këtë kohë për veten tuaj duke bërë introspeksion, joga ose terapi të thjeshtë tavani. Pushime të mbushura me njerëz, festat dhe bujët janë shumë të këndshme, por kuptimi i ditëve është gëzimi dhe relaksimi nga stresi dhe ndonjëherë këtë e kupton duke kaluar pak kohë me veten.
