Përshëndetje, jam 49-vjeçare, nga Gjilani, por jetoj në Prishtinë. E lexoj rregullisht rubrikën tënde në portal, por edhe atë që del në revistën “Kosovarja”.
Kam mësuar të mos dështojë në jetë dhe të kem sukses nga përgjigjet tua.
Motër e dashur, vëllai im ka pësuar aksident. Jeton jashtë vendit. Aksidenti ka qenë i rëndë, por ka shpëtuar.
E kemi të vetmin vëlla. Ai ka familje, por me gruan nuk i ka mirë punët dhe tani i mungon shumë kujdesi prej saj.
Ne po mundohemi ta ndihmojmë me forcat tona, me mund e shpirt si motra….
Çka do të ndodhë me të dhe a do të shërohet, meqë i ka pasur disa operacione, por operacionet më të vështira ende nuk i ka bërë?
“Për vëllanë”
Përgjigje:
Jeta e një pacienti nuk është gjithnjë vetëm në dorën e mjekëve. Për ata që kanë besim, pavarësisht fesë që kanë, pacienti është edhe në dorën e Zotit të madhërishëm dhe të fatit.
Edhe klinikat më të mëdha në botë, që kanë reputacion dhe nam, suksesin e operimeve, veçmas ato të aksidenteve, ia atribuojnë edhe Zotit.
Presidenti i SHBA-ve, Ronald Regan (1911- 2004), dy muaj pasi mori postin presidencial, më 1981, u qëllua me armë zjarri teksa hynte në veturën e tij.
Askush nga stafi i sigurisë nuk e kishte hetuar se ai ishte plagosur. Plumbi i kishte mbetur në mushkërinë e majtë.
Por, tek pasi kishte hipur në veturë, i ishte mbushur goja gjak. Dërgohet shpejt në klinikën kirurgjike në Uashington, ku u shtrua për ekzaminim. Pas ekzaminimit u kuptua se ishte plagosur.
Në këtë kohë ishte kulmi i luftës së ftohët SHBA-BRSS. Amerika druante nga sulmi sovjetik dhe ra në heshtje. Posti i presidentit ra në vakum…
Ndërkohë, arriti gruaja e tij në sallë dhe kur e pa Reganin, i tha:
“Unë dhe plumbi këtë herë nuk ditëm të jemi kundër njëri-tjetrit”.
Gruaja nisi të qajë dhe doli nga salla ku ndodhej Regani. Kirurgët e përcollën, ndërkaq zonja e parë e SHBA-ve i pyeti: “Çka do të ndodhë me tim shoq?”.
Kirurgët, e që bëheshin gati të hynin në sallën urgjente, i thanë:
“Në katin më të lartë të spitalit është një kishëz. Shko në të dhe lutu të shpëtojë presidenti! Lutu, lutu dhe vetëm lutu!”.
Zonja e parë e SHBA-së arriti shpejt në kulm të spitalit dhe nisi lutjet siç i thanë mjekët…
Pas tri orësh lutjeje, një mjek, i cili u ngjit lart mbi kulm të spitalit, i tha: “Presidenti shpëtoi!”
Pra, misionin e shërimit e përbëjnë një varg gjërash. Në shërim merr pjesë edhe Zoti, e jo vetëm mjekët. Prandaj, edhe juve, veç anës mjekësore, u mbetët të luteni dhe të shpresoni që vëllai juaj të gjej shërim.